Interview (artikel Brabants Dagblad 10 nov 2014)

Interview   (artikel Brabants Dagblad 10 nov 2014)

Paarden inzetten om de gezondheid van mensen te verbeteren.
Jolanda Kleiss (46) uit Heesch doet het. Kan dat wel? En hoe gaat dat in zijn werk. 

Paarden kunnen mensen van top tot teen aanvoelen

VERSLAGGEVER Tom Vos

Nee, nooit liep ze als jong meisje rond op een manege. Toch vervullen paarden de hoofdrol in het leven van Jolanda Kleiss (46), telg uit een Apeldoorns ondernemersgezin. Op haar negende verhuisde dat naar Oss. Kleiss, van beroep kunstenares en natuurgeneeskundige, zet paarden in om het welzijn van mensen te verbeteren. De dieren kunnen de mens een spiegel voorhouden, waardoor bepaalde problemen of knelpunten te verhelpen zijn, zegt ze. „Mensen kunnen leren van paarden, ze kunnen inzicht geven in jóuw leven”, zegt Kleiss – platinablond haar, spijkerbroek, sportieve trui, laarzen.
Een jaar of tien geleden kwam de natuurgeneeskundige, thans woonachtig in Heesch, op een fancy-fair bij toeval in aanraking met Irish cobs, ook wel zigeunerpaarden genoemd of tinkers. Het was liefde op het eerste gezicht.

Waarom?
„Irish cobs zijn rustige, koudbloedige paarden. Wauw, ik werd meteen door ze geraakt. Dat gevoel heeft me nooit meer losgelaten.” 

Kleiss noemt zich zelf ‘hooggevoelig’. „Twintig procent van alle mensen is dat. Zelf krijg ik al gauw te veel indrukken binnen. Dat had ik vroeger al, bijvoorbeeld op feestjes. Dat je je niet op je gemak voelt maar niet uit kunt leggen waarom. Ik ga ook nooit naar een concert, dan komt er te veel op me af. En ik kan ergens wakker van liggen, terwijl een ander gewoon ‘de knop omzet’.”

Bij een stal in een wei aan de rand van natuurgebied de Maashorst, aan de Zevenmorgenstraat in Uden, heeft ze haar eigen kleine kudde tinkers. Ze runt daar Equizenz, een bijzonder bedrijf waar ze haar cliënten letterlijk mee de wei in neemt. De paarden daar mogen altijd buiten zijn, Kleiss sluit ze ‘s nachts niet op in de stal. „We bootsen hun natuurlijke leven zoveel mogelijk na.”

Wie komen er naar u en uw paarden toe?

„Ik richt me specifiek op de psyche van hooggevoelige mensen: kinderen, jongeren en volwassenen. Hoe moet je omgaan met hooggevoeligheid, problemen in het gezin, burnout, scheiding, angst, faalangst? Maar ik behandel ook gezondheidsklachten: sensitieve mensen zijn sneller overprikkeld, wat zich vertaalt in allerlei lichamelijke klachten. Allereerst bespreken we uitvoerig wat de hulpvraag is, en wat ik kan betekenen. Later gaan we de wei in, naar de paarden.”

En daar gebeurt ‘het’?

„Paarden zijn heel bijzondere dieren, hooggevoelig. Zij leven in het nú, kennen geen verleden of toekomst. Mensen zouden ook in het nú moeten leven. Of het ‘nu’ leuk is of niet, doe waar je mee bezig bent met vol bewustzijn. Het leven is zoals het is, dúrf het te leven. Paarden leren de mens hoe belangrijk het is om stevig in je schoenen te staan. Ze staan zelf stevig verankerd in de grond. Als een cliënt mijn paarden ontmoet, dan volgt er altijd een reactie. Doet iemand zich groter voor dan hij is, dan zal een paard dat aanvoelen en laten merken. Dan zal het met zijn kont naar je toe gaan staan, of zijn oren in zijn nek gooien. Een paard kan een mens, geloof het of niet, lezen van top tot teen. Hij weet of jij in balans bent. In elke situatie zal een paard zich van een bepaalde kant laten zien, steeds anders. Paarden geven je inzicht in wie je bent, of je meent wat je zegt, hoe je in elkaar zit. Ze lijken ook op mensen. Leven net als mensen in een kudde. Als een van de paarden lastig is, dan zal hij door de kudde worden gecorrigeerd.”

Paarden kunnen toch geen patiënten genezen?

„Ze kunnen je op weg helpen, op het juiste spoor zetten, net als ik als natuurgeneeskundige met het voorschrijven van bepaalde voedingsmiddelen of supplementen. Uiteindelijk moet de cliënt daardoor in staat zijn om het zélf te doen, om zijn eigen problemen op te lossen. Iemand is dan zijn eigen coach, zijn eigen therapeut geworden.”
Kunt u zich voorstellen dat mensen twijfels hebben bij wat paarden voor mensen kunnen betekenen?
„Laat ik er dit over zeggen: er zal altijd wat veranderen als mensen bij mij komen. Reken daar maar op.”

U adviseert mensen niet naar een reguliere arts te gaan?

„Altijd wél. Beide sporen zijn belangrijk, zowel het reguliere traject als het alternatieve circuit. Het zijn twee werelden die elkaar nodig hebben. Waar ik wel moeite mee heb is dat er in het reguliere circuit heel vaak aan symptoombestrijding wordt gedaan, waar je weinig mee opschiet omdat de oorzaak van een probleem niet wordt aangepakt. Als kind had ik last van eczeem, de huisarts schreef een zalfje voor. Zodra ik dat niet gebruikte, kwam het huidprobleem terug. Ik wilde juist weten wáár dat eczeem vandáán kwam. Een natuurgeneeskundige, inmiddels op leeftijd, heeft mij daarin wél geholpen. Ik heb er geen last meer van gehad.”

U bent ook opgeleid in de kunst. Komt dat nog terug in uw werk?

„Zeker. Al jaren terug ben ik begonnen met het geven van cursussen intuïtief schilderen. Ik zet dat nog steeds in, als therapeutisch middel. Mensen kunnen door zelf creatief bezig te zijn, emoties heel goed verwerken. Ze beleven ze als het ware. Kleur is energie, zeg ik altijd.”

U doet weinig meer aan kunst, u stort zich vol op uw natuurgeneeskundige praktijk.

„Ik had zelf steeds minder inspiratie om beelden te maken, en schilderijen. Bovendien ben je als kunstenares nooit onafhankelijk, maar loop je altijd te leuren met je werk. Als natuurgenezer ben ik wel onafhankelijk. Ik vind het fijn om wat voor een ander te betekenen. Zelf ben ik ook ooit door een diep dal gegaan, ik wist niet wat ik wilde, had een fikse depressie. Met hulp van een natuurgenezer ben ik op het juiste spoor gezet. De rest heb ik zelf gedaan. Ervoor gevochten om eruit te komen. Ik put uit eigen ervaring.”

Jolanda Kleiss werkt met Irish cobs, ook wel zigeneurpaarden genoemd of tinkers.
Jolanda Kleiss (46) komt uit een gezin in Apeldoorn. Op haar 9e verkaste dat naar Oss. Haar vader runde een plasticfabriek. Kleiss is van beroep natuurgeneeskundige, maar ze studeerde ook aan de kunstacademie. Vroeger runde ze in 

Oss new age-winkel Thinkle Art, toen Arti Spirit. Ook werkte ze in juwelierszaken. „Na een overval had ik het daarmee gehad.”

In het buitengebied van Uden helpt ze thans mensen die in de knel zitten met behulp van paarden inzicht te geven in hun probleem. Haar bedrijf heet Equizenz. In Heesch, waar ze woont, heeft ze haar natuurgeneeskundige praktijk.