Het kudde hart huilt
Op het moment dat ik dit verhaal aan schrijven ben hoor ik de kerk klokken luiden op de achtergrond… eerst heel hard en dan vervaagt het geluid.
Dat doet me denken aan ons mensen, in tijde van rouw en afscheid van een dierbare die is heengegaan.
Als er iemand is overleden in je naaste omgeving dan heb je een periode van rouw, de dienst voor bereiden, bij elkaar zijn met je familie om de persoon die is heen gegaan te herdenken, samen te huilen en samen lachen om de mooie momenten.
Nu merk ik pas hoe belangrijk dat soort dagen zijn om je voor te bereiden op het echte Afscheid.
Bij dieren gaat dat heel anders… veelste snel. Gelukkig zijn er dan heel veel lieve mensen om je heen die je steunen in zo’n verdrietige periode. Echt heel bijzonder…
Graag met hen en anderen wil ik graag mijn ervaringen nog een keer delen, dat heb ik gedaan om het op papier te zetten.
Om mijn verdriet te verwerken en ter nagedachtenis aan mij grote trouwe vriend Saffier.
Geen gehinnik meer....
Bij alles wat ik doe op stal kom ik je tegen.
Je halster, je zadel, je hoofdstel, je zomerdekens. Het zal niet meer gebruikt worden. Bij alles wat ik de eerste keer weer zie en wat ik in mijn handen neem van je herinnert me aan jou… dan vloeien de tranen weer rijkelijk over mijn wangen.
Ik was nog lang niet klaar met je, we hadden samen zoveel lol en voldoening in onszelf ontdekken.
Onze bosritjes waarbij we samen konden genieten van de stilte op de heide, gewoon even in het niets zijn…..gewoon even stilstaan samen…
Ook je grote knuffel gehalte en je troost zal ik missen.
Lekker tegen je aanhangen als het leven even niet mee zat en zit, vooral nu !!
Verdikkeme Saf…
5 bakken eten klaar zetten i.p.v. 6
Geen hinnik meer als ik de stal binnen kom. Geen achtervolging van je … zodat je toch wel wist …”als ik mee loop krijg ik altijd iets extra’s …”
Het onverwachte afscheid
Daar lag je dan…. zonder pijn, je ziel was al vertrokken alleen je grote knuffel lichaam was er nog. Ik heb je nog een laatste keer stevig geknuffeld en je bedankt voor alle mooie Herinneringen die we samen gecreëerd hebben.
Ik heb je bedankt voor al die keren dat je de harten van mensen geraakt en geopend hebt, die keren dat je mensen gesteund hebt die niet meer in zichzelf geloofde.
Bedankt lieve Saffier, snorremans, voor je zachte, wijze en liefdevolle energie .
Het was tijd om je lichaam achter te laten en met je ziel terug naar de kudde te gaan. Toch had ik iets van je mee teruggenomen .. een pluk haar van je.
Thuis aangekomen stond Kristel ons al op te wachten. Mijn tranen rolde over mijn wangen. Ik liep met de pluk haar van Saf in mijn hand naar Kristel . Ze rook aan zijn haren en liep met me mee…..naar buiten waar de rest van de kudde stond.
Ze stonden naast elkaar opgesteld alsof ze op mij stonden te wachten. Ik schudde mijn hoofd naar ze… nee hij is niet mee teruggekomen.
Het was ook zo gek dat niemand van de kudde hinnikte toen we met de trailer aan kwamen rijden. Meestal laten ze zich dan al horen.
Alsof ze wisten dat Saf niet mee terug zou komen.
De rest van de kudde rook 1 voor 1aan de haren van Saffier. Het was zo ontroerend dat ze om me heen stonden en allemaal de tijd namen om aan de haren van Saffier te ruiken. We waren intens verdrietig. Gioya raakte nog een paar keer mijn gezicht aan met haar snuit. Alsof ze wilde zeggen..”het komt goed, wij zijn er ..”
Op dat moment begon het ontzettend hard te regenen en ik nodigde heel de kudde uit om met me mee de stal in te lopen. We liepen als eenheid de stal in. En daar konden we droog samen verder rouwen. Woelfie plukte aan mijn hand en ik ging op mijn hurken bij hem zitten. Bij mij regende het net zo hard als buiten . Ze stonden weer allemaal om me heen . En Gioya legde haar kin op mijn hoofd .
Daar stonden we dan …
Ik in het midden met de pluk van saffier stevig tegen me aan gedrukt.
Deze bijzondere verstilling met mijn kudde heeft volgens mij wel 1 uur geduurd en toen vond Gioya het welletjes en zette ons allemaal in beweging.
Het ga je goed Saffier, voor altijd in ons kudde hart.
6 reacties
Lieve Jolanda,
Terwijl ik je triest bericht aan het lezen ben rollen de tranen over mijn wangen. Ik kan het met helemaal voorstellen wat er gebeurd want ik heb ook al meerdere keren de bijzondere kwaliteiten van jou mooie kudde mogen ervaren. Mijn gedachten gaan naar jou uit en naar de kudde maar ook zeker naar kleine woelfie die altijd bij zijn grote vriend Saffier stond. Jolanda heb vooral veel menselijk verdriet saffier was voor vele een bij bijzondere vriend. Dikke kus Liset
lieve Liset, lief van je dat je reageert. Het menselijke verdriet mag er idd zijn.
De kudde is wel wat in de war merk ik. Vooral de twee kleintjes Kristel en Woelfie, die vormde in de kudde toch samen met Saffier kun eigen kudde. Er is een liedje waarin de tekst is;” Het klomt allemaal goed, wat gt maat af wat de tijd met je doet” dat geloof ik zeker.
Ik zie je gauw
Liefs Jolanda
Lieve Jolanda. Je raakt mij hiermee in mijn hart, zoals Saffier harten raakte.
Ik voel ook de tranen over mijn wangen, gewoon omdat je zo uit je hart geschreven hebt, maar ook omdat ik weet hoe belangrijk Saffier voor jou en anderen was.
Het was een hele grote warme, sterke harige schouder voor velen. De galante heer ook, met een bijzondere energie.
Gelukkig hoef je hem niet los te laten, maar je mag hem anders gaan vasthouden: als een mooie en waardevolle herinnering – zoals men zegt bij afscheid. Toch is missen niet gemakkelijk om te zetten in herinneringen. Dat heeft tijd nodig. Dus neem de tijd om te rouwen en dan, stapje voor stapje komen de mooie herinneringen vanzelf.
Dikke knuffel en sterkte.
Hieke
Heee Lieve Hieke,
Dank je voor je lieve woorden van steun, je steun gaat verder dan deze woorden.
Mooi hoe je het schrijft om hem anders vast te gaan houden… Zo voelt het ook..De tijd zal daarin onze katalysator zijn
Liefs Jol
Hoi Jolanda,
Wat een mooie tekst heb je toch geschreven. Een tekst die je tot aan je botten raakt. Bij het lezen moest ik paar maal mijn ogen drogen. Tranen rolde over mijn gezicht.
Helaas ken ik Saffier niet maar door jouw tekst begrijp ik dat het een bijzondere viervoeter is geweest. Echt je maatje. Je grote vriend.
De leegte is oh zo groot.
Wat vreemd dat Saffier nu een herinnering is geworden. Hou die herinneringen maar goed vast.
Mag ik jou en je kudde heel veel sterkte wensen?
Willy
Dank je Willy, voor je steun en oprechtheid.