Wandelen met het paard = leren zijn in het moment!

Jolanda Kleiss
Jolanda Kleiss

Ik heb twee lieve vrijwilligers (moeder en dochter) die elke week naar stal EquiZenz komen om mij te helpen en gaan wandelen met de paarden. Ik had vanmorgen Saar en Evi (ook moeder en dochter) klaargezet in de stal, zodat ze direct aan de slag konden.

Ze begonnen met de verzorging van het paard. Lekker borstelen, wat voor een ontspannen sfeer tussen mens en dier zorgt. Maar het is ook een zachte manier van kennismaken met elkaar: er ontstaat namelijk heel direct en snel een vertrouwensband. Jij mag mij aanraken…als je dat liefdevol en in rust doet. Is de verzorger onrustig, dan merk je dat meteen aan het paard. Als ze klaar zijn met poetsen, dan gaan ze met z’n vieren een stukje wandelen.

Paarden zijn meesters in het spiegelen van ons gevoel

Het wandelen met het paard is ook een onderdeel van mijn therapie en coach trajecten. Wandelen met het paard geeft, mij maar ook de wandelaar, veel informatie. Het laat zien hoe de persoon in kwestie het paard benaderd: zeker of onzeker, vrijmoedig of angstig, open of gesloten. Vervolgens voelt de wandelaar, maar ook een eventuele toeschouwer, op welke manier ze samen in beweging komen. Luistert het paard en loopt het mee of niet? Toont de wandelaar hiermee een natuurlijk leiderschap of is het meer een volgzaam type? Als ze mooi samen oplopen is dit een succesmoment. De wandelaar voelt dat heel duidelijk zelf. En dat gebeurde afgelopen week met mijn vrijwilligers: het wandelen was even geen succesmoment. Deze keer echter kreeg ik een half uurtje nadat ze het bos in waren gegaan een telefoontje: Saar doet zo raar. Ze bokt en wil niet met mij meelopen. Aan haar stem merkte ik dat ze niet alleen ‘in paniek’ was omdat Saar niet lekker meeliep…maar ik voelde dat de wandelvrijwilligster niet helemaal zichzelf was. Na haar rustig toegesproken te hebben en aan haar te vragen of ze bij zichzelf eens na kon gaan wat er met haarzelf aan de hand was, zei ze: “Ja dat is goed. Dat ga ik doen!” Gelukkig begreep ze precies wat ik bedoelde, want paarden zijn meester in het spiegelen van ons werkelijke gevoel. Zij spelen haarfijn in op jouw innerlijke belevingswereld (zelfreflectie).

 

Waar in mijn lichaam houd ik spanning vast? Hoe gespannen, angstig, blij of afwachtend ben ik? Een paard geeft altijd terug, als jij niet in het moment van de wandeling bent – maar heel ergens anders in je hoofd – dat je wel bij hem/haar moet zijn. Dat je er écht bent! En dan komt het altijd goed.

 

In het moment zijn

Toen de dames terugkwamen van de wandeling en Saar en Evi weer op stal hadden gezet, kwamen ze nog even uitleggen wat er gebeurd was. “Ja, ik was heel erg springerig in mijn gedachten. Ik was niet in het moment. Niet bij Saar dus. Gelukkig heb je mij geleerd Jolanda, hoe belangrijk het is om wél aanwezig te zijn…mijn voeten te voelen, te aarden en in het moment aanwezig te zijn. En toen ik mij dat bewust werd, liepen we samen weer in hetzelfde ritme.”

Het voeten voelen

Het ‘voeten voelen’, zorgt inderdaad voor ‘aarding’: voelen dat je er bent en er mag zijn, maar vooral ook dat je er moét zijn…anders zien het paard, en ook de mensen om je heen niet dat je er bent. Dan ben je onzichtbaar en hoort niemand wat je zegt en ziet niemand wat je doet. Dit ‘voeten voelen’ is onderdeel van een behandelplan. Best veel mensen hebben namelijk het gevoel dat ze er niet ‘mogen’ zijn. Te aarden naast een paard voelt heel veilig.

Wil jij ook eens geheel vrijblijvend kennismaken om meer te weten te komen over deze vorm van begeleiding...
plan hieronder zelf jouw afspraak in

Laden...
Dit bericht delen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Equizenz maakt gebruik van cookies om de website te analyseren, personaliseren en te verbeteren. Door gebruik te maken van onze website stemt u hier mee in. Kijkt u voor meer informatie in onze privacy statement.